Κάθε γωνιά της Ελλάδας αποτελεί και μία έκπληξη. Την Αρχαία Ραμνούντα πόσοι από σας την γνωρίζετε; Σίγουρα όχι οι περισσότεροι. Πρόκειται για έναν εξαιρετικά σημαντικό αρχαιολογικό χώρο ο οποίος είναι άγνωστος. Τον συναντάει κανείς στην κοιλάδα του Λιμικού, βορειοανατολικά της Αττικής δίπλα από τον Ευβοϊκό κόλπο.
Εκεί λοιπόν σώζονται τα ερείπια του αρχαίου δήμου του Ραμνούντος ενώ εκεί βρίσκεται και το περίφημο ιερό της Νεμέσεως που αποτελεί το σημαντικότερο ιερό της θεότητος στον ελλαδικό χώρο.
Ο μύθος πίσω από τη Νέμεσις
Η θεά μοιάζει πολύ με την Άρτεμη και ίσως να αντιπροσώπευε μια τοπική της μορφή. Για να την κατακτήσει ο Δίας μεταμορφώθηκε σε κύκνο ενώ εκείνη σε χήνα. Μετά την ένωση τους η Νέμεσις γέννησε ένα αυγό το οποίο δόθηκε στη Λήδα η οποία εκκολάπτει μέσα από αυτό την Ωραία Ελένη και τους Διόσκουρους. Αυτός ο ιδρυτικός μύθος του ιερού ενισχύεται από την ανάγλυφη παράσταση στη βάση του αγάλματος της θεάς. Η Λήδα, θετή μητέρα της Ελένης, εμφανίζεται να την οδηγεί στην πραγματική της μητέρα, τη Νέμεση.
Ο Ραμνούς ήταν ο πιο απομακρυσμένος από τους αρχαίους δήμους της Αττικής ο οποίος λόγω της θέσης του προς το Νότιο Ευβοϊκό κόλπο, παρείχε ένα ασφαλές αγκυροβόλιο για τα αρχαία πλοία κοντά στα σημερινά χωριά Σέσι και Αγία Μαρίνα.
Ραμνός στα αρχαία Ελληνικά σημαίνει θάμνος
Η θεά μοιάζει πολύ με την Άρτεμη και ίσως να αντιπροσώπευε μια τοπική της μορφή. Έχουν βρεθεί κομμάτια από λουτροφόρους που ξέρουμε ότι είχαν νεκρική χρήση, χθόνια σημασία, όπως χθόνια ήταν η φύση της θεάς. Η λατρεία της Νεμέσεως συνδεόταν αρχικά τόσο με την φύση όσο και με τους νεκρούς. Στον Όμηρο η Νέμεσις δεν αναφέρεται ως θεά, αλλά ως εθιμική ανάγκη τιμωρίας των ασεβών. Στον Ησίοδο παρουσιάζεται ως κόρη του Ωκεανού και της Νυχτός, τη σύντροφο της Αιδούς και της Θέμιδος.
Οι πρώτες ανασκαφές έγιναν από τους Dilettanti το 1813
αλλά και από τον Δημ. Φίλιο το 1880. Το 1958 πραγματοποιήθηκε μια σύντομη έρευνα από τον Ε.. Μαστροκώστα. Από το 1975 ως σήμερα ο αρχαιολογικός χώρος του Ραμνούντα ανασκάπτεται και μελετάται συστηματικά με χρηματοδότηση της Αρχαιολογικής Εταιρείας υπό τη διεύθυνση του Β. Πετράκου.
Το βίντεο είναι μια παραγωγή του UP DRONES.