Ήταν μέσα του χειμώνα όταν ο Θύμιος Κουτσούμπας, ιδιοκτήτης του εστιατορίου agora πίσω από το Χίλτον, μου ανακοίνωσε ότι θα ανοίξει λίγο μετά το Πάσχα, ένα roast house λίγο πιο δίπλα. Ήξερα χωρίς να μπούμε σε πολλές λεπτομέρειες, ότι θα έσκιζε. Και φυσικά βγήκα αληθινή.
Ήταν Σάββατο βράδυ και ήμουν με την παιδική μου φίλη, Βαλεντίνη Καραμπουρνιώτη και τον σύζυγό της, Ορέστη Νικολαίδη στην Κηφισιά. Τους πρότεινα να κατεβούμε κέντρο και να πάμε να φάμε το καλύτερο κρέας της Αθήνας στην Βεντήρη. Ήξεραν τα παιδιά ότι θα τους πήγαινα κάπου πολύ καλά, γιατί τόσο εκείνοι όσο κι εγώ είμαστε λάτρεις του καλού φαγητού.
Βρήκαμε parking πολύ εύκολα, σχεδόν μπροστά στο μαγαζί. Με το που μπήκαμε μέσα, οι σερβιτόροι και ο Θύμιος μας υποδέχθηκαν με χαμόγελο. Δεν προλάβαμε να καθίσουμε στις καρέκλες μας κι αμέσως μας έφεραν καταλόγους και παγωμένο νερό. Κοιτάζοντας μία γρήγορη ματιά στον κατάλογο, δεν ήξερες τι φαγητό να πρωτοδιαλέξεις γι’ αυτό και αφήσαμε τους σερβιτόρους να μας προτείνουν κάποια πιάτα.
Το πρώτο πιάτο που έφθασε ήταν η πράσινη σαλάτα με τυρί, μπουρατίνα, παξιμάδι Κυθήρων, πέστο βασιλικού και ανάμεικτα λαχανικά. Μέσα σε λίγα λεπτά είχε εξαφανιστεί και ήδη άλλα τρία πιάτα βρίσκονταν στο τραπέζι μας.
Τα μανιτάρια portobello γεμιστά με τυριά τυλιγμένα σε προσούτο, το κατίκι Δομοκού και το κεμπάπ νεροβούβαλου με πιτάκια και πικάντικη σάλτσα ντομάτας είναι από τις γεύσεις που πρέπει οπωσδήποτε να δοκιμάσεις.
Τα μαχαιροπίρουνα είχαν πάρει φωτιά και το ένα πιάτο ήταν καλύτερο από το άλλο. Δεν μπορούσες να βρεις κάτι που δεν θα σου άρεσε. Και το λέω εγώ που δεν είμαι φίλη του κρέατος. Το αγαπημένο μου ορεκτικό προτού έρθουν τα κυρίως ήταν η παστουρμαδόπιτα με αυγό ποσέ Αν σου αρέσει ο παστουρμάς δεν πρέπει να φύγεις από το μαγαζί, αν δεν δοκιμάσεις αυτό το πιάτο.
Το service του μαγαζιού ήταν εξαιρετικό. Δεν πέρασε ούτε δευτερόλεπτο να μην σε ρωτήσουν αν χρειάζεσαι κάτι, ενώ τα ποτήρια μας ήταν πάντα γεμάτα. Λίγη ώρα αργότερα, ήρθαν τα κυρίως μας. Εγώ επέλεξα να φάω το αρνάκι γάλακτος στην σούβλα, η Βαλεντίνη τα παϊδάκια κοτόπουλου και ο Ορέστης το γουρουνάκι γάλακτος στην σούβλα.
Με το που φάγαμε την πρώτη μπουκιά κοιταχτήκαμε με ένα αίσθημα απόλυτης ικανοποίησης. “Δεν έχω ξαναφάει ποτέ τέτοιο κρέας”, μας είπε ο Ορέστης και εμείς συμφωνήσαμε χωρίς να μπορούμε να βγάλουμε λέξη!
Ζήτησα από τον Θύμιο να πάω στην κουζίνα και να τραβήξω κάποιες φωτογραφίες. Εκεί με περίμενε ο chef de cuisine, Διονύσης Αναστόπουλος ο οποίος μου εξηγούσε τι κρέατα ήταν εκείνη την στιγμή πάνω στην σχάρα. (tomahawk black Angus, picanha Black Angus και λουκάνικο αγριογούρουνου).
Φυσικά μπήκα στον πειρασμό και ρώτησα αν θα μπορούσα να κατεβώ και στο κελάρι με τα υπέροχα κρασιά που μπορείς να βρεις μέσα. Με το που το αντίκρισα μόλις κατέβηκα τις σκάλες, δεν σταματούσα να τραβάω φωτογραφίες.
Καθώς ανέβαινα τις σκάλες με οδήγησε ο Θύμιος στο ψυγείο-βιτρίνα που έχουν τα κρέατα και μπήκα μέσα!
Γυρίζοντας στο τραπέζι, ζήτησα να μάθω τα πάντα για τα κρέατα που υπάρχουν στο μαγαζί γιατί όλα είναι πρώτης ποιότητας.
“Τα Black Angus είναι όλα ιρλανδικά. Θεωρούνται τα καλύτερα του κόσμου γιατί η ράτσα έχει γεννηθεί εκεί κι όλα αυτά είναι 28 ημερών ξηρή ωρίμανση. Τα αρνιά και τα κατσικάκια είναι από την Τζιά, τα μοσχάρια είναι από μικρές ιδιωτικές φάρμες οι οποίες είναι κυρίως στη Θράκη και στις Σέρρες, και είναι ημιβιολογικές οι καλλιέργειες αλλά δεν θεωρούνται βιολογικές. Είναι ζώα μοσχάρια που τρέφονται ουσιαστικά κυρίως με μυρωδικά δηλαδή τα ταΐζουν με δεντρολίβανο, ρίγανες γιατί θέλουν να ποτίζουν το σώμα τους εσωτερικά με τις μυρωδιές, έτσι ώστε αυτό το κρέας μόλις το ψήσεις δεν χρειάζεται να του βάλεις από πάνω ούτε αλάτι. Είναι νόστιμο από τη ράτσα του. Το νεροβούβαλο είναι από τη λίμνη Κερκίνη, εγώ χρησιμοποιώ το Μπόρα που είναι το καλύτερο από όλους κι είναι ειδικά κρέατα με χαμηλή περιεκτικότητα λίπους μέσα στο κρέας το καθαρό, γιατί τα ζώα αυτά για να μεγαλώσουν, μεγαλώνουν μέσα στη λίμνη, συσσωρεύουν όλο το λίπος εξωτερικά έτσι ώστε να μπορέσουν να προφυλαχτούν από το ψύχος. Το κρέας μέσα παραμένει καθαρό και έχει μία ποσόστωση από 4-6% λίπος. Σφάζονται πολύ νεαρά, δεν τα αφήνουν να μεγαλώσουν γιατί μεγαλώνουν μέσα στη λίμνη και πηγαίνουν τα μικρά τα ψαράκια και κάνουν τρύπες μέσα στο λίπος έτσι ώστε να μπορέσουν να γεννήσουν αυγά και ζουν μέσα στο ζώο. Αν το αφήσεις λοιπόν να μεγαλώσει μετά το ζώο θα αρχίσει να μυρίζει ψαρίλα”.
Όση ώρα μιλούσαμε με τον Θύμιο για τα κρέατα και την προέλευσή τους, το τραπέζι γέμιζε με γλυκά. Το παγωτό σύκο είναι από τις γεύσεις που πρέπει να δοκιμάσεις.
Η ώρα είχε πάει 2. Έπρεπε να φύγουμε γιατί είχαμε πρωινό ξύπνημα. Οι φίλοι μου που θα έφευγαν για Καβάλα μου είπαν ότι κάθε φορά που θα κατεβαίνουν στην Αθήνα, θέλουν να έρχονται σε αυτό το μαγαζί. Εγώ που μένω στην Αθήνα, όταν θέλω να φάω κρέας θα πηγαίνω μόνο εκεί! Πήγαινε μία φορά και θα με θυμηθείς. Θα γίνεις ο καλύτερος πελάτης!
Βεντήρη, Βεντήρη 5, Ιλίσια
Τηλ 210 7295491
Φωτό: Ορέστης Νικολαίδης