Στο συνώνυμο φυσικό κάλλος θα μπορούσε να μπει το όμορφο χωριό του κεντρικού Ζαγορίου. Η Βίτσα, αμφιθεατρικά χτισμένη, είναι ένας χαρακτηρισμένος παραδοσιακός οικισμός, με ιδιαίτερο ιστορικό, αρχιτεκτονικό και οικολογικό ενδιαφέρον. Θεωρείται ένα από τα πλέον χαρακτηριστικά χωριά του Ζαγορίου, περιοχή μοναδική στην Ελλάδα αλλά και την Ευρώπη για την ιστορία, τον πολιτισμό και τη φύση της. Βρίσκεται σε απόσταση 36 χιλιομέτρων από την πόλη των Ιωαννίνων, πάνω στον οδικό άξονα του Κεντρικού Ζαγορίου, στα όρια του Εθνικού Δρυμού Βίκου-Αώου και στην αρχή της περίφημης χαράδρας του Βίκου.
Η περιοχή είναι απαράμιλλου φυσικού κάλλους κι εντυπωσιάζει τον ξένο και Έλληνα επισκέπτη που θα κάνει βόλτες στα καλντερίμια του χωριού.
Οι δυο γειτονιές της είναι η Άνω και η Κάτω Βίτσα, η πρώτη σε υψόμετρο περίπου χιλίων μέτρων και η δεύτερη στα 920 μέτρα. Η πέτρα κυριαρχεί παντού, σε σπίτια, εκκλησίες, δρόμους και πλατείες, συνθέτοντας την πανέμορφη εικόνα του οικισμού, μέσα στο εξαιρετικό ηπειρώτικο τοπίο.
Η βόλτα στο χωριό περνά από το πέτρινο ρολόι του αλλά και τις εντυπωσιακές εκκλησίες του Αγίου Νικολάου, των Ταξιαρχών και της Κοίμησης της Θεοτόκου, όλα δείγματα της μοναδικής τεχνικής των ηπειρωτών μαστόρων, που έπιαναν την πέτρα κι έφτιαχναν αριστουργήματα.
Μετά την περιήγηση στα καλντερίμια της και τις όμορφες γωνιές της Βίτσας, κάντε μια στάση στο γεφύρι του Μίσσιου, πάνω από τον Βοϊδομάτη, δημιούργημα κι αυτό των μαστόρων με πρώτη ύλη την πέτρα. Στο βορειοδυτικό τμήμα του οικισμού, στην κατεύθυνση προς Μονοδένδρι, έχει ανακαλυφθεί ένας από τους αρχαιότερους οικισμούς της περιοχής που χρονολογείται από τον 9ο π.Χ αιώνα. Τα ευρήματα στο σημείο αυτό παραπέμπει σε θερινή διαμονή νομάδων κτηνοτρόφων.
Αν βρεθείτε στην περιοχή στα μέσα του φθινοπώρου, μη χάσετε την ετήσια «γιορτή τσίπουρου», με παραδοσιακή μουσική και φυσικά άφθονο τσίπουρο.
Φωτογραφίες: Μαρκέλλα Σαράιχα, Δημήτρης Τσίγκας